یادداشت‌های سیاره‌ی ناآرام

فقط دلم بی‌خودی بسیار تنگ شد برای وقتی اسکیسم را می‌چسباند به تخته. بی‌آنکه بهواهم برگردم، بی‌آنکه بخواهم آن باشم. دلتنگ حال آن لحظه شاید، غربتش و آن‌طور که ناب بود.